Afrika'ya (Uganda'ya) yaptigim seyahatin uzerinden tami tamina bir yil kadar zaman gecti. Gonullu calismam sirasinda oldugu kadar Turkiye'ye donusumden sonra da onlarca mail almaya devam ettim. Bu maillerin buyuk bir kismi tebrik amacliydi. Bir kismi daha once Uganda'ya giden ve ayni yerlerde bulunup benzer anilara sahip olmanin sevincini paylasmak isteyenlerin gonderdigi maillerdi. Velakin benim icin en onemli olan Afrika (ya da dunyanin herhangi bir yerinde) gonullu olarak calismak isteyenlerin bu konuda bilgi ve oneri almak icin attiklari maillerdi. Gonullulugun (hem de baska bir ulkede!) hic mi hic yaygin olmadigi ulkemizde birkac kisiyi bile heveslendirmis, azicik yol gosterebilmissem ne mutlu bana!
Evet gelelim benim neler yaptigima... Bu sefer Gurcu topraklarindayim, cok uzaklara gitmedim bu sefer hemen suracakta komsudayim:) Burayi secmemde hem Turkiye'ye yakinligi hem de calisacagim yerin hemen Kafkas daglarinin eteklerinde muhtesem bir cografyaya sahip olmasi etkili oldu. Gurcistan'da bu tarz gonulluluk projeleri hic mi hic yaygin degil (Gurculer bile gidecegim yeri anlattigimda inanamiyorlar!). Gurcu arkadasim Data sagolsun beni Temi Community'den haberdar etti ve daha onceden burada calismis Kanadali bir arkadasiyla irtibata gecirdi. Kanadali kizla konustugumda Temi'de gecirdigi zamanin belki de en buyuk hayat deneyimi oldugunu soyleyince Temi hakkinda hic bir suphem kalmadi. Ah, bir tane var aslina bakarsaniz: cocuklarla nasil iletisim kuracagim hakkinda hic bir fikrim yok. Oyle ya, Uganda'daki cocuklar -on yasindan buyukler diyelim- Ingilizce'yi catpat konusup/anliyorlardi. Eh ulkenin resmi dili ne de olsa... Gurcistan'daki cocuklarin Ingilizceleriyse gonullulerin ogrettiginden daha ileriye gitmeyecek muhtemelen... Hem sorumlularin soyledigi kadariyla engelli/ozel egitime ihtiyaci olan cocuklar yogunluktaymis merkezde, ona gore de dersi sekillendirmem gerekecek elbette.
Gitmeden once yine soru isaretleriyle doluyum, kesin olan tek sey 2 gun sonra oraya gidecek olmam. Bu boyle, her ne kadar sorumlululari soru yagmuruna tutsaniz da sizin orada ne ise yarayacaginizi kestiremiyorlar. Evet, gonulluye ihtiyaclari var ama sizin yeteneklerinizi tam bilmediklerinden kesin bir sey soyleyemiyorlar. Kisi oradaki boslugu kendi buluyor ve ozenle doldurmaya calisiyor.
Temi yetkililerine attigim ilk maile cevaben haftalik orada kalma bedelinin -elbette calisarak!- 150 dolar oldugunu soylediler! Ben hem calisip hem odeme yapmayi anlamsiz buldugumdan hem de -4 hafta kalacagimi dusunursek- bu meblayi karsilamam mumkun olmadigindan odeme yapamayacagimi belirttim. Bir kac gun gecmedi hemen bir cevap daha geldi: "Tamam sorun degil, Turkiye'den ilk defa ses cikti, seninle tanismayi cok isteriz!" Oyle Kanada'dan, Amerika'dan geliyor olsaydim Temi yollari kapanacakti bana demek ki...
Temi'nin bulundugu Gremi koyundeki internet olanaklari nasildir bilemiyorum ama blogumu olabildigince aktif tutmaya calisacagim.
Sevgiyle kalin,
Seda
1 yorum:
sedacım seni takip edebilmek açısından tek bir blog edinsen, seda oradaşuradaburada olsa adı mesela, etiketlerini değiştirsen, valla böyle içimiz zor :)
harika anlatılar beni bekliyor biliyorum. sana da kolaylıklar diliyorum.
sevgiler...
Yorum Gönder